fırtına öncesi sessizlik etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
fırtına öncesi sessizlik etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

19 Nis 2012

belediye otobüsü ve arabesk günler:))

kendimi belediye otobüsü gibi hissediyorum. duraklarda yolcu alıp yolcu indiriyorum.öyle yolculara tanık oluyorum ki!..kah üzülüyorum,kah seviniyorum..kimi yolcular  her düzergahta bana eşlik eden bir yolcu olurken kimi yolcular bu otobüs serüveni boyunca seni hiç bırakmayacağım hissi veriyor lakin yarı yolda iniyor.bir çoğuna sadece  korna çalmak ya da kuru bir el sallamaktan öteye geçemiyorum.hafızama kazınmış isimleri,yüzleri anımsıyorum kimileri yüzümde gülümsemeye,tebessüme dönerken ,kimileri de  zehir zemberek bir acı tat bırakıyor damağımda..çoğunun ismini dahi hatırlamakta zorluk çekiyorum..bunca yıl kimler hangi durakta indi ?? kimler bu serüvene eşlik etti?? düşünürken bilinç altı otomatik devreye girip bana kimler geldi kimler geçti şarkısını mırıldatıyor...

kimlerin arkasından el sallamadım,kimlerin arkasından ağıtlar yakmadım,kimlerin hayatıma girip ona alıştıktan sonra hiç istemediğim halde  çıkıp gidişine isyan bayrağı çekmedim ki!..saydığımda oldu benim ,sövdüğümde
arabesk yanım her daim ,her koşulda ön plandaydı benim..
''ben ki asi boyun eğmez,
ben ki çılgın söz dinlemez
senin için hemde kaç kez
yaşlar döktüm inanmadın''.


ey şimdi o kıyı şehirde kalanlar
duyun.anlayın,haykırın çığlık,çığlık
böyle bir anı bir daha yaşanmaz artık..

şu balık için bile ne ağlamıştım ben...kendimi tıpkı onun gibi hissediyorum..sudan çıkmış ve nefessiz kalmış.

bazı gidenler yerleri asla dolmayacak yerler bırakıp giderken!... bazı gidenlerde bir alevin ortasında bırakıp deprem yaratıp ,yıkılan duvarların altında kalan beni hiç bir zaman göremeden bilemeden gittiler..
onlar çekip gidiyor ama depremin yarattığı artıçlar  bende devam ediyor...yıkılan duvarların altından kalmak, dağılan bedeni yerden toplayıp onları bir araya getirmek zaman alıyor zaman...
vücudunda iz kalmıyor yara izi yok belki ama ruhun aldığı yara hiç bir zaman kapanmıyor..ve her gün bir yenisi ekleniyor bu yaralara...

bugünde arabesk günümdeyim sanırım:)) orhan baba batsın bu dünya ,müslüm baba unutamadım,ferdi baba bu şehrin geceleri,cengiz baba ağladım bugün..
Bumerang - Yazarkafe